شرح پزشکی یک شعر منسوببه امام علی(ع)

 

 شعري است منسوب به حضرت علي (ع) كه طي آن چنين مي فرمايد:

دوائك فيك و لاتبصر                ودائك منك و لاتشعر

اتزعم انك جرم صغير              و فيك انطوي العالم الاكبر

و انت الكتاب المبين الذي          با حرفه تظهر المضمر

فلاحاجه لك في خارج              يخبر عنك بما يسطر

همانطور كه ملاحظه مي شود در اين شعر امام علي (ع) درد انسان را از خود او دانسته و معتقد است كه انسان بايد درمان را نيز در درون خود جستجو كند، چرا كه اين جرم صغير يعني انسان در درون خود عالم اكبر را نهان دارد و لذا آن چه را كه در خارج از خود مي جويد در درون خود او تعبيه كرده اند. وقتي به ساير منابع ديني و عرفاني خود نگاه مي كنيم مي بينيم كه ديدگاه هايي از اين دست در مورد انسان فراوان است و آبشخور همه آن ها كتاب مبين ماست. از ديدگاه اسلام بدن علي رغم مغايرتي كه در اصل وجود با روح دارد، اما در اين نشاه دنيا به خوبي با آن اتحاد پيدا كرده است كه مي توان حمل «هو هو» براي آن آورد.

اين موضوع از نظر علمي نيز ثابت شده است؛ چون حالات احساسي مي تواند سبب تغييرات فيزيولوژيك محيطي و مركزي شوند. ايراد هر گونه تحريك به ناحيه زير قشر مغز موجب ايجاد حالات احساسي و عكس العمل مربوطه مي شود كه نحوه فعاليت آن با شخصيت فرد، فرهنگ، و شيوه نگرش او بستگي دارد.

در طي اين تحريك احساسي مواد واسطه اي آزاد مي شود كه سبب تحريك هيپوتالاموس و ايجاد عوامل آزاد كننده (Releasing Hormone) شده كه به بخش قدامي هيپوفيز رفته و موجب آزاد شدن هورمون هاي اختصاصي مي شوند و فعل و انفعال اين ها سبب تغييراتي در ميزان قندخون و مواد شيميايي درون سلولي و نهايتا فعاليت فيزيولژيك سلول ها مي گردد. لذا هر چند نمي توان نقش عوامل محيطي و ژنتيك و ساير عوامل را در بروز بيماري ها ناديده گرفت اما در مجموع انسان هاي پريشان روزگار بيشتر دچار بيماري جسمي مي شوند. به طور مثال فرد دچار استرس و اضطراب بيشتر در معرض قندخون، چربي خون، بيماري هاي خود ايمني و غيره مي باشد، اما انسان هاي با اراده و صاحب معرفت امكان مهار فيزيولژي بدن را از طريق حالات احساسي و نگرشي خود به هستي دارا مي باشند. لذا كراماتي كه از اوليا و مسايل ظاهرا خارق العاده اي كه از مرتاضان در مورد تسلط بر جسم صادر مي شود، امور عجيب و به دور از مكانيسم هاي علمي نيست. از طرف ديگر امروزه ثابت شده است كه اكثر سلول هاي بدن از جمله سلول هاي ايمني موجوداتي بي شعور نيستند. بلكه همه داراي شعور و درك نسبت به مسايل از جمله ادراك حالات احساسي بدن هستند و زبان گفتگو و مفاهمه اي بين اين سلول ها برقرار است كه همه در تقابل با حالات روحي و احساسي فرد مي باشند. بر همين اساس است كه امروزه جهت معالجه بسياري از بيماري هاي صعب العلاج مانند سرطان و بيماري هاي خود ايمني مراجعه به خود بدن و استفاده از واكنش هايي مانند تسريع و يا ايجاد توقف در توليد سيتوكاين ها، هدايت بعضي از مواد واسطه اي جهت انتقال بيشتر به گيرنده هاي سطح سلول و يا برعكس ممانعت از اين واكنش ها با پوشاندن آن گيرنده و غيره مطرح است و در بسياري از موارد نيز تحقيقات انجام شده در معالجه بيماري ها موفقيت آميز بوده است.

تمام يافته هاي بالا مويد شعر مذكور از سرسلسله خيل عشاق و امام عارفان علي (ع) است كه صاحب معرفت شهودي بود و معرفت را براي انسانيت انسان ضروري مي دانست. و از كمترين تبعات اين معرفت احاطه انسان نسبت به جسم خود است

 

 

 

قهرماني محمدحسين* 

 

* دانشكده پيراپزشكي، دانشگاه علوم پزشكي شيراز

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : پنج شنبه 11 ارديبهشت 1393برچسب:پزشکی,شعر,امام علی, | 14:56 | نویسنده : مجید حیدری |