ترجمه ی سوره ی لقمان
لقمان، سی و یكمین سوره قرآن است كه مكی و 34 آیه دارد.
در فضیلت این سوره از پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و سلم روایت شده: هر كه این سوره را قرائت كند در روز قیامت لقمان رفیق و همراه او خواهد بود و ده برابر تعداد كسانی كه امر به معروف و نهی از منكر كرده اند به او حسنه داده می شود(1)
امام باقر علیه السلام فرموده اند: هر كس كه هر شب سوره لقمان را قرائت نماید خداوند سی فرشته را مأمور حفظ و نگهداری او از ابلیس و سپاهیان او می كند و اگر صبحگاه نیز این سوره را قرائت كند، تا شب در امان و حفظ الهی خواهد بود(2)
آثار و بركات سوره
1) درمان بیماری های داخلی
از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله و سلم نقل شده است: اگر سوره لقمان را بنویسند و پس از شستن نوشته، از آب آن بنوشد هر گونه بیماری درونی داشته باشند، از بین خواهد رفت و هر مرد و زنی كه خونریزی در یكی از اندام خود دارد اگر نوشته سوره لقمان را بر آن موضع قرار دهند خونریزی قطع می شود(3)
از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده: اگر سوره لقمان را بنویسند و سپس شسته و از آب آن به مرد و زنی كه در درون درد و ناراحتی دارد بنوشانند. عافیت می یابد و از تب ها و هر گونه آزار دهنده و بیماری از او برطرف می شود(4)
2) عزل كردن حاكم ستمگر
هر كس این سوره را در منزل حاكمی بگذارد در همان سال معزول می شود و هر كه آن را بنویسد و با خود دارد از درد شقیقه و تب ایمن شود(5)
منبع : پایگاه اینترنتی انهار
تنظیم : محمدی_گروه دین و اندیشه تبیان
پی نوشت ها:
(1) مجمع البیان،ج8، ص74
(2) ثواب الاعمال، ص110
(3) تفسیرالبرهان، ج4، ص359
(4) همان
(5)درمان با قرآن، ص72
منابع: «قرآن درمانی روحی و جسمی محسن آشتیانی، سید محسن موسوی؛ و درمان با قرآن،محمدرضا كریمی»
ترجمه ی سوره ی ذاریات
ذاریات؛ پنجاه و یکمین سوره قرآن است که مکی و 60 آیه دارد.
از رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم نقل شده است:
هر کس سوره ذاریات را قرائت نماید ده برابر بادهایی که در دنیا می وزد به او
حسنه داده می شود.
از امام صادق علیه السلام روایت شده:
هر کس سوره ذاریات را قرائت نماید مانند چراغی درخشان موجب نورانیت او در قبر می
شود.در روایت دیگری از ایشان آمده است:
کسی که سوره ذاریات را قرائت می کند خداوند امور معیشت او را اصلاح می کند و او
روزی فراوان عطا می شود.
از پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است:
اگر سوره ذاریات را در ظرفی چینی یا بلوری بنویسند و پس از شستن از آبش بنوشند خوف و ترس از او برداشته می شود.
و اگر بر زن بارداری که سخت زایمان می کند بیاویزند به زودی زایمان می کند
در سخنی از امام صادق علیه السلام در این باره نقل شده است:
اگر این سوره را نزد بیماری که بستری است بنویسند بهبود می یابد انشا الله.
هر کس آیه «49 سوره ذاریات» را بنویسد و برگردن دختری ببندد که شوهر نکرده به لطف خداوند به زودی ازدواج می کند.
منبع : پایگاه اینترنتی انهار
فراز هشتم ترجمه ی سوره ی مبارکه ی یاسین
فضيلت سوره ي ياسين
در روايات شريفي که همه ي مفسرين از کتاب هاي معتبر اخبار نقل کرده اند مي فرمايد: «براي هر چيزي قلبي است و قلب قرآن سوره ي «يس» است» .
قلب عالم وجود، محمد (ص) است و سوره اي هم که ويژه ي محمد (ص) باشد، نسبت به همه ي قرآن، قلب قرآن است؛ چرا که خداوند فرموده است «لولاک لما خلقت الافلاک» ؛ اگر به خاطر تو (حضرت محمد (ص) ، نبود افلاک را نمي آفريدم. پس، همه ي موجودات به طفيل محمد (ص) موجود گرديدند.
مطالب اصلي قرآن که مربوط به مبدأ و معاد و دعوت به آن است، در سوره ي يس، جاي دارد. هر که، در روز اين سوره را بخواند تا شب، از جمله ي حفظ شدگان و روزي داده شدگان است، و هر که در شب بخواند، تا روز، از جمله ي حفظ شدگان و روزي داده شدگان است.
هر که در قبرستان، اين سوره را بخواند، عذاب «اهل قبر» آن، کم مي شود، و به تعداد مردگان، ثواب، براي قاري آن نوشته شود و بلاهاي دنيا و عذاب هاي آخرت از او دفع گردد و به همين جهت اين سوره را «دافعه» مي نامند، همچنين ، به آن «قاضيه» مي گويند؛ چون که همه ي حاجت هاي خواننده ي آن روا گردد.
امام صادق (ع) فرموده اند: « در قرآن، براي رسول خدا، پنج نام، وجود دارد: محمد، احمد، عبدالله، يس و نون» و رسول خدا (ص) نيز، فرموده اند: «سوره ي يس در تورات، «معمّه» ناميده شده است؛ يعني نيکي هر دو جهان، شامل حال صاحب او است و از او بلاهاي دنيا و عذاب هاي آخرت را دور مي کند» .
در مورد اهميت تعليم قرآن، از امام صادق (ع) روايت شده: « سوره ي يس را به فرزندان خود بياموزيد؛ «فانها ريحانه القرآن؛ زيرا که آن گل خوشبوي قرآن است» .
سفيان بن سعيد ثوري مي گويد: از حضرت امام صادق (ع) سؤال کردم: اي رسول خدا (ص) ، معناي اين گفته ي خداوند که مي فرمايد: «يس» چيست؟ فرمود: نامي از نام هاي پيغمبر است و معناي آن، اين است: اي شنونده ي وحي من، «و القرآن الحکيم؛ قسم به قرآن حکيم» . «انک لمن المرسلين. علي صراط المستقيم؛ تو [اي حبيب من] از رسولاني و بر راه راست؛ يعني راه آشکار مي باشي» .
همچنين از رسول خدا (ص) نقل شده است:
«قرآن برتر از همه چيز _ غير از خدا _ مي باشد. پس، کسي که به قرآن احترام گذارد، هر آينه، خداوند متعال را احترام و عزّت گذارده و کسي که به قرآن بي حرمتي کند، البته حق او را ناچيز شمرده است. حرمت قرآن [بر گردنت] مانند حرمت پدر، بر گردن فرزند است. خداوند ابتلاهاي دنيا را از کسي که قرآن را بشنود و بلاهاي آخرت را از قاري قرآن دور مي کند و به درستي که، در کتاب خدا سوره اي است که «عزيز» ناميده مي شود و قاري آن سوره «شريف» ناميده مي شود، اين سوره، در نزد خدا، مصاحبش را - به تعداد [افراد قبيله هاي] «ربيع» و «مضر» - شفاعت مي کند. پس رسول خدا (ص) فرمودند: آن سوره «يس» است؛ بعد از آن فرمودند: اي علي، سوره ي «يس» را بخوان؛ که در سوره ي «يس» ده برکت است،
1. گرسنه اي نمي خوابد، مگر اينکه سير شود.
2. و نه تشنه اي، مگر اينکه سيراب مي شود.
3. و نه برهنه اي، مگر اينکه پوشانده مي شود.
4. و نه مجردي، مگر اينکه ازدواج مي کند.
5. و نه ترساني، مگر اينکه ايمن مي شود.
6. و نه دربندي، مگر اينکه نجات پيدا مي کند.
7. و نه مريضي، مگر اينکه بهبودي مي يابد.
8. و نه مسافري، مگر اينکه در سفر ياري مي شود.
9. و نمي خوانيد اين سوره را، در نزد مرده اي، مگر اينکه [گناهان او را] کم مي کند ( و بر مقداري از گناهانش چشم پوشي مي نمايد) .
10. و کسي که گم کرده اي دارد، اين سوره را نمي خواند، مگر اينکه [گم شده اش را] پيدا خواهد کرد.
سيوطي از رسول اکرم (ص) روايت کرده است:
«کسي که در شبي، براي طلب خشنودي خدا، سوره ي يس را بخواند، آمرزيده خواهد شد» .
همچنين، در حديثي ديگر از رسول خدا (ص) روايت شده است: «من دوست مي داشتم که سوره ي «يس» ، در قلب هر انساني از امت من بود، کسي که به خاطر کم بودن غذا و کافي نبودن آن، اين سوره را بخواند، [در غذاي او] برکت پيدا شود، و هر گاه، بر زن سخت زا، آن را بخوانند، زاييدن براي او آسان خواهد شد، و هر کس اين سوره را بخواند، مثل اين است که قرآن را يازده مرتبه، ختم کرده است» .
ابوبکر گفت: رسول خدا (ص) فرمودند: «کسي که قبر والدينش، يا يکي از آنها را، در هر جمعه زيارت کند، سپس سوره ي «يس» را نزد قبر آنها بخواند، خداوند به عدد هر حرفي از آن سوره، يعني سوره ي «يس» ، گناهانش را مي آمرزد.
مشرکين، بر در خانه ي پيغمبر (ص) اجتماع کرده بودند و بيرون آمدن آن حضرت را انتظار مي کشيدند. بر حضرت ناگوار آمد که ناگهان جبرئيل _ امين عليه السلام _ نزول کرده و سوره ي «يس» را قرائت کرد و به حضرت، امر کرد که بيرون بيايد، پس، حضرت مشتي از خاک را برداشته، و بيرون آمدند و در حالي که سوره ي «يس» را قرائت مي نمودند، خاک را بر سر آنها پاشيدند. آنها حضرت را نديدند تا ايشان گذشتند، بعد از آنها دست، بر سر خود، بردند ديدند خاک آلود است، شخصي، به آنها، گفت: ديگر چرا نشسته ايد؟ گفتند: انتظار محمد (ص) را مي کشيم، گفت: ديدم او را داخل مسجد شد، گفتند حرکت کنيد، محمد (ص) شما را سحر کرد.
رسول الله صلّي الله عليه و آله فرمودند:
«کسي که سوره ي «يس» و «الصافات» را، در روز جمعه، بخواند، سپس، چيزي را از خداوند طلب کند، خدا، به او حاجت هايش را عطا مي فرمايد» .
بر گرفته از کتاب شريفه ي «فضائل القرآن و العتره» ، تأليف مرحوم آيت الله حاج ميرزا ابوالفضل نجفي قدسي اصفهاني (ره)
.: Weblog Themes By Pichak :.